بسم الله الرحمن الرحیم

مولای من ! تو چه غریبانه در بین ما زندگی می کنی و

بی صدا برگناهان ما اشک می ریزی و بر ما استغفار می کنی !

آقا ! عده ای فقط نام و نام خانوادگی تو را می دانند و دیگر حقیقت تو را ادراک نمی کنند .

عده ای حتی نام تو را هم انکار می کنند و از حقیقت تو بی خبرند . 

آقا ! ما روزانه در روزمرگی خود گرفتار شده ایم .

 چندین سال گذشته است که نماز می خوانیم ، اما ذره ای از صورت نماز بالاتر نرفته ایم و نماز بر ما اثر نگذاشته و ما را عروج نداده ! 

مولای من ! هر روز که می گذرد ؛ غرق در دنیای مدرنیته ی غرب ، مانند پینوکیو ، به دنبال شهر بازی جدید می گردیم .

آقا ! ما خود و راه و آدرس برگشت به خانه را گم کرده ایم .

بیراهه را راه دیده ایم و در بی خبری ، با چشم بسته به دنبال بیگانه ،

همچنان خود را دور می زنیم و ...

 یا غیاث المستغیثین ! اکنون ما را دریاب .....

یا فارس الحجاز ادرکنی !